دل من گریه می خواهد

تمام لحظه هایم اشک های ناب می خواهد

دل من گریه می خواهد

تمام بند بند استخوانم در بر این گریه می ماند

دل من سرد و خاموش است

کسی اندر دلم گم نیست

صدایی نیست تا خواند دل تنها و بیمارم

منم زندان تنهایی ، اسیر درد پنهانی

نمی دانم به چه جرمی خیانت دیدم از دنیا

هوا درد است ، زمین غمبار، دلم مسکوت و بی فردا

درون حسرت دیروز به پای غصه فردا

دلم وا مانده از یک شعر، غزلها خسته از یک مهر

چنان دق کرده احساسم که انگاری دلم مرده

دل بی تاب و بی حسم میان خاکها مانده.....