خیالت جمع 

حواسم را در دره خیالت پرت کرده ام

تا فراموش کنم همه خیالم را

کم کم دارم به دیوانگی عادت می کنم

معامله خوبی بود حواسم را پرت کردم

فراموشی را گرفتم

حالا دیگر بر روی دیوار کسی

یادم نمی ماند چیزی بنویسم

وکسی حواسم را به بازی

چشمانش نمی گیرد

می بینی دیگر دستانم نمی نویسند 

آنها هم با من غریبه شده اندمثل یاد تو

که مرا ازیاد بردند.