پایین را نگاه کن

من را ببین اینجا هستم

چرا همیشه می خواهی بالا را بینی

من که نمی توانم در اوج با تو بودن باشم

اخر می ترسم  مرا چشم کنند که با توام

یادم باشد برای با تو بودن اسپند دود کنم

نکند دختر همسایه مرا از با تو بودن چشم کند

و باز بی تو بودن را تجربه کنم

مثل روزی که زندگی  به من حسادت کرد

و ......

حرفی نیست

ارزو کردم وقتی برگردی

تمام پنجره های خیالم را باز کنم

امروز هوا بارانیست

اخر چشمانم بغض کرده اند

و هوای آبرویم را ندارند

منتظرند باران خدا ببارد

تا در عریانی باران عریان شوند

فرداست  که همه جا

رسوایی ببار اورند

و سرخی چشمانم

غرورم را به جرم خیانت به قتل برساند

بیچاره چشمانم

اینجا نمی شود همه چیز نوشت

اگر تو بفمی همه بودنم بخاطر تو بود

فردا می یایی و مرا به دامن شب می کشانی

اینهم  درد یست

هیس!

نکند کسی صدایمان را بشنود

فاصله ها کم شده

می خواهند تو را از من بربایند

کنارم بایست

دیوانگی شاخ نداره

اری دیوانه شده ام

بی خیال اینجوری مجنون ترم 

وکسی نمی خواهد حرفی از من

کنارم بایست

و لبهای خشک دستانم را رها نکن

تا تو را بهانه نگیرند

خشکسالی شده است

از چشمانم نفهمیدی؟

از لبهای خشک انگشتانم

که دستی را لمس نمی  کند؟

اینها همه حکایت خشکسالی چشمان من است

که تنها هدیه تو به من بود

 بعد از این همه  رفتنها

وقتی می ایی از سکوتم بخوان که شکستم

وقتی می روی از نگاهم  بخوان  ........

دیگر حرفی نیست تمام کاغذهای ذهنم خط خطی شده است

عشق گدایی می کنم

کودکی عصایم کوریم را می بیند

می خندد و بی تو شدن را مسخره می کند

بگذار او هم مرا مسخره کند

اما عصایم هست همان سکوتی که تو را از من جدا می کند

کاسه گداییم را به هوای نرگس خمارت

در خیابان خاطراتمان می گذارم

شاید تو سکه ای از عشق در کاسه دلم بگذاری

شاید هم عصای سکوتم را بر زمین تنهایی بکوبی

حرفی نیست  خیانت قیمتی ندارد

مثل تمام بوسه های من که  قیمتی نداشت...

مرگ می خواهد انگور عمرم را شراب کند

این یعنی هنوز زنده ام هرچند مرده ام

خواب قهر کرده است

من می بوسمش ولی باز....

من که می دانم شب او را فریب داد

مثل فریبا که تو را  فریب داد

باشد بگذار خواب هم برود

 تا رویایی برای دیدن تو نباشد

اینهم یک محرومیت

می گویند سکوت کرده ام

تو که می دانی من تاوان تمام

بی تو شدن را پس می دهم

پس دیگر چیزی نگو

تا هوای دلم ابری نشود